Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 31

[p. 390]

Erbarming
door Laurens van der Waals.

Op de verpuurde stilte voel ik wegen
de zijen schaduw van Uw zachte stem

gelijk de schim van gele vlinders tegen

de vlinderbloemen van de gele brem

nog vochtig van den pasgevallen regen.

God, is Uw woord dan anders niet in wezen
dan 't zachtere gezang in ons gemoed,

waaruit geen woorden samen zijn te lezen,

dat in het lied der stilte weer verbloedt

zonder te hopen en zonder te vreezen?

Dat dan de dood toch kwam en nu de warme
verstildheid naar Uw stage stilten bracht

en met zijn overdonker, ernstige, erbarmen

mijn al te zwakke lied liet vloeien, door den nacht,

als schaduw in den oksel Uwer armen.