Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 30

[p. 272]

Geestelijke liederen,
door J.F. van Hees.

I

Van eenzaamheid tot eenzaamheid,
van nacht tot nacht - wij tijgen
door 's werelds luide roerigheid,
luisterend naar Uw zwijgen.

De wegen wijken eindeloos
voor onze moede voeten,
in koele tuinen geurt de roos -
wij gaan voorbij, wij moeten.

Naar onze lippen welt een lied
en kan het woord niet vinden.
Onz' oogen vorschen in 't verschiet
en blijven arm als blinden.

Maar wetend dat Gij zijt en beidt
zwerven wij, tot wij zijgen
ter deure van Uw eeuwigheid,
verwelkomd door Uw zwijgen.

[p. 273]

II.

Eenmaal moeten aller oogen breken
die U wachtten in geween
Gij, die allen hoordet smeeken
om een teeken,
Gij verhoordet geen!

Zullen zij gebroken schouwen
wat hun dag noch nacht onthulde,
als Uw vage verten niet meer blauwen
vóór hun onvervulde
beden heen?

Kom, o kom, al komt Gij spade,
Kom, al komt Ge als alles vliedt -
zij de dood Uw opperste genade,
voer ons slechts, ten laatsten pade,
langs Uw glimlach naar het Niet.

[p. 274]

III.

Alle wegen voeren,
Vader, tot Uw veilig huis:
door der wouden stilte, door de hel der steden,
langs den gulden ladder der gebeden,
door de krochten van het kwaad,
door de tuinen van de liefde, door de holen

van den haat.

Die U zoeken, die U vlieden -
al hun zwerven is geschieden
wonderlijk naar Uwen wil.
Die U vloeken, die U loven,
eenmaal worden allen stil,
zalig en verzadigd in Uw zwijgen.
Alle vallen, alle stijgen
is tot U.
Uit Uw liefde werden zij geboren,
allen moèten U behooren,
op Uw wegen loopt geen kind verloren,
hoè verbijsterd door der weerld gedruisch.
Alle harten zijn Uw hart verbonden,
allen zult Gij voeren
aan die onverbrekelijke snoeren,
helden, heil'gen, boeven, hoeren,
over strijd en leed, over dood en zonde,
Vader, in Uw huis.