Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 29

[p. 183]

Twee herfstliederen,
door Jan van Nijlen

I.

Nu heeft het leven den gekruiden smaak

Van zuiderdruiven die op bergen rijpen;
Een lied vervliedt op 't melodieuze pijpen,

Zomer is om: de zon volbracht haar taak.

Blijft in dit leven lust de eenige baak,

En leeg de hand hoeveel zij ook kon grijpen?
Kan 't hart meer voelen dan de geest begrijpen?

Ik zie hoe ster na ster ontvlamt, en waak...

II.

In dit seizoen dat mij zoo zalig vond

Zult eens ook gij van zachten wellust weenen,
Als met de zon de droomen zijn verdwenen,

En 't hart bedrukt blijft en voor altijd wond.

Maar wanneer een, door liefde's licht beschenen,

Als vruchten zoet vindt zoenen van uw mond,
Gaat er een lange rilling door u henen

En lijkt de stervende aarde u jong en blend.