Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 28

[p. 280]

Droom,
door J. de Leeuw.

O moeder!
Ik droomde, dat je vroeg,
Of je nu sterven mocht....
Ik schreide en zeide niets,
Want je verlangde zóo met God te zijn
Na 't groote werk, dat je volbracht....
Je troostte mij en stierf,
Je troostte mij en rustte toen
Half binnen 't huis, waar reeds een kilte hing
Van stilte en eenzaamheid,
Half buiten, waar je dichter was bij God.
Je hoofd was wèl gekussend, maar ik voelde
Alsof het lag op steen.
Je blik omhoog door de gesloten oogen
Toefde reeds daar waar 't vrede is en geluk,
Maar je verlangens waren nog bij ons,
Ach, zònder pijn!
En op je mond ook die verklaarde vrede,
Die blanke zekerheid, die niets meer wenscht,
Omdat er weten is van dankbaar einde
En zonder trots,
Want moeders kennen eigen daden niet.
Toen guldde een straal diep over je gezicht,
Een strakke baar van vloeiend goud,
Een laatste doop?
Was het de zon?
Of was het gouden hemellicht,
Dat weldra blinken zou
In je aardontstorven oog?
Ik was zoo bang, zoo eind'loos bang,
Dat hij zou glijden als de zon
Naar je gesloten oog
En je zou wekken tot het leven,
Dat je met blijen lach aanvaarden zou,
Dat wij niet kennen hier,
Maar raden, vreezen of verlangen.