Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 28

[p. 44]

Sprokkelen,
door Hélène Swarth.

In sneeuwwit woud gaat, donker, 't eenzaam bestje
En bukt en raapt, al momplend, tak bij tak.
De wind woei fel, de sneeuw ligt rul, haar zak
Wordt zwaar - Een kooltje vuur in 't groene testje
Is 't loon straks! Kom! daar punt al 't lage dak.
Haar kluisje is klein, maar toch een veilig nestje.
Een komvol koffie, heet, een dampend restje -
Dan zoetjes domm'len. 't Bestje is moe en zwak.

Weer dwarrelt blank het wollig sneeuwgewemel.
Het bestje rept zich, 't wordt al somb'r en laat.
Met praatje en breikous zal geen buurvrouw komen.

Maar zij, al zijn haar kindren in den Hemel,
Voelt hen nabij, 't is of zij met hen praat. -
't Zal heerlijk zijn, bij 't knettrend vuur te droomen.