Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 27

[p. 394]

Troost,
door H. Löhnis

Er zingt wel wat, al zijn de dagen
Als steen zoo hard,
Al is haast langer niet te dragen
Der bitt're tijden smart.
Al lijkt een ijz'ren kist ons leven,
Geroofd de gouden schat:
Toch, even,
Zingt er wat.

Er zingt wel wat, al zijn de nachten
Als bloed zoo zwart
Al welt een bittre bron van klachten
Uit ons gewonde hart,
Al staat in donkren ban ons leven
Als een gevloekte stad,
Toch, even,
Zingt er wat.

Want ondanks 't onomvatbre lijden,
De donk're nood;
De warboel der verscheurde tijden,
De barre dreiging van de dood,
Gaan toch wel, boven vrees en hopen
Alhier, aldaar,
Er zachte bloemen open
Aan liefde's rozelaar.