Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 25

[p. 134]

Gemiste roeping.
Door Johan de Meester.

Benijdbaar, hij, die in zijn werk belooning,

Vervulling, troost vindt; niet vijandig staat

Vóór wat een slaafsche dwang lijkt, daar de kroning

Der taak door vrouwehand zich wachten laat.

Tot 's geestes zijn mijzelf genoeg; een koning

In 't grauw gedachteveld, waar eind'loos gaat

Lintsmal het pad en nergens wenkt een woning,

Weet aan mijn roeping ik mij renegaat.

Troost arbeid ooit, wie den galeieketen

Voelt sleepen? - Vrijheid, hemelhooge poort,

Hoe, dat uw hof-van-Eden ik geweten,

En naar dit zieleleed niet heb gehoord?

- Afval, gij smaad, hadt gij mijn heil verstoord,

Zoo 't àl voor éénen hartstocht waar' versmeten?