Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 24

[p. 292]

Herfstschemering
door Laurens van der Waals.

De nacht heeft, als een vaag verdriet,
zijn nevelen al neergelaten
op 't huiverende waterriet,

en ziet,

er is nog iets als mat-brokaten

weerschijn in 't verschiet.

Op 't water waast de witte dauw
en laat met mistig perlemoeren
weerschijn van uitgestorven blauw

en flauw

geworden rosheid voeren

de spiegelingen broos en grauw.

Het riet weegt over en de wind
rilt door de halmen en de pluimen,
verijlt den dauw en rijst gezwind,

en vindt

den schemer die zich gaat verruimen

en schaduwt over schijn en tint.