Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 23

[p. 447]

Zomers mooist,
door Frans Bastiaanse.

‘Wie zomer op zijn mooist wil zien
Moet langs de velden gaan,
Wanneer de Julidag gaat vliên
En zon zinkt achter 't graan.

De halmen van de rijpe rog,
Een lange schitterlijn
Zij vangen voor het laatste nog
Dien avondlijken schijn;

De haver met haar duizenden
Blauw-groene zaden blinkt,
En 't is alsof er suizende
De nachtwind dit in zingt:

Dat léven en bemínnen zijn
Eén zelfde ding en dat
Het streelen van den zonneschijn
Het rijpend graan geeft wat

Een meisje blijde vreugde geeft
Van samenzijn met wien
Zij weet, dat hij van al wat leeft
Háár 't allerliefst wil zien’.