Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 23

[p. 147]

De wolken
door Herman Middendorp.

De wolken, de wolken, die drijven zoo laag,
en angstig scheemren de sterren;
de nacht is zoo diep als een raadslige vraag,
en de vrede, de vrede is zoo verre.

De wolken, de wolken, die jagen zoo snel,
als boden van toornende goden;
en de glans van de maan is zoo koud en zoo schel
als de star-witte lach van een doode.

De wolken, de wolken gaan stormend voorbij,
als machten, die onheil verzinnen;
en de lach van mijn Lief is vergaan in geschrei;
o God. wat moet ik beginnen....