Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 17

[p. 111]

Oud-jaar
door J.A. Busé.

Ik kom ze begraven, mijn doode dagen.
Ik heb ze devootlijk ten grave gedragen.

Ik heb ze daar zachtekens nedergeleid

Aan 't hart hunner moeder, Eeuwigheid.

Ik kom ze begraven, mijn dwaze dagen.
't Zijn zorglooze maagden, die angstig nu vragen:

O, geef toch wat olie, het feest is bereid,

En wij staan daar buiten in duisterheid.

Ik kom ze begraven, mijn droeve dagen,
Die zachtekens weenen en stillekens klagen:

De smart heeft met tranen ons leger gespreid;

Wie troost er, wie troost er een doode, die schreit?

Ik kom ze begraven, mijn domme dagen,
Die 'k dwaaslijk vermorste met doellooze vragen,

Waarop toch, die wijs is, geen antwoord verbeidt,

Dan 't antwoord des Wijzen: 't is IJdelheid!

Daar rusten nu alle, ja al mijne dagen;
Ik heb ze devootlijk ten grave gedragen;

Ik heb ze daar zachtekens nedergeleid.

Wie hunner ontwaakt weer in d'Eeuwigheid?