Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 8

[p. 264]

[p. 265]

Van twee conincskinderen.

Begeleiding van Fl. van Duyse.

Het wa - ren twee co - nincs - kin - de - ren, Sij had - den mal -
can - der so lief; Sy con - den by - een niet co - men, Het wa - ter was

[p. 266]

veel te diep. Wat deed sy? Sy stac op drie keer - sen, Als
sa - vonds het da - ge - licht sonc: ‘Och lief-ste, zwemt er o - ver!’ Dat
deed sco - nincs so - ne, was jonc.

2.

Dit sach daer een oude quene,
Een al soo vilijnich vel;
Sy ghinker dat licht uytblasen,
Doen smoorde die jonghe held.
‘Och moeder, mijn liefste moeder,
Mijn hoofdjen doet mijnder soo wee!
Mocht icker een wijle gaen wandelen,
Gaen wandelen al langs de see!’

3

- ‘Och dochter, mijn liefste dochter,
Alleen en moogt ghy daer niet gaen:
Maer wect uwe joncste suster,
Laet die met u wandelen gaen.’
- ‘Och moeder, mijn joncste suster
Is noch een soo cleinen kint;
Sy pluckter wel al die bloemekens,
Die sy onder weghen vint.

[p. 267]

4

Sy pluckter wel alle die bloemekens,
Die bladerkens laat sy staen.
Dan claghen die lieden en seggen:
Dat hebben sconincskindren ghedaen.’
- ‘Och dochter, mijn liefste dochter,
Alleen en moogt ghy daer niet gaen;
Maer weckt uwen joncsten broeder,
Laet hem met u wandelen gaen.’

5

- ‘Och moeder, mijn joncste broeder
Is noch een soo cleinen kint:
Hy loopter naer alle de voghels,
Die hy onder weghen vint.’
De moeder ginc naer de kerke;
De dochter ginc haren ganc,
Tot sy er hy twater een visscher,
Haers vaders visscher, vant.

6

‘Och visscher,’ soo sprac sy, ‘visscher,
Mijns vaders visscherkijn,
Ghy soudt er voor my eens visschen;
Het sal u ghelonet sijn!’
Hy smeet sijne netten int water,
De loodekens ginghen te gront;
Int corte was daer gevisschet
Sconincs sone, van jaren was jonc.

7

Wat troc sy van haren hande?
Een vingherlinc roode van goud.
‘Houd daer,’ seyde sy, ‘goede visscher,
Dees vingherlinc roode van goud!’
Sy nam doen haer lief in haer armen,
En custe hem aen sijnen mond:
‘Och, mondeken, cost ghy noch spreken!
Och, herteken, waert ghy gesont!’

8

Sy hielter haer lief in haer armen
En spronc er met hem in de see.
‘Adieu,’ seyde sy, schoone wereld,
Ghy sieter my nimmermeer.
Adieu, o mijn vader en moeder,
Mijn vriendekens alle ghelijc,
Adieu, mijne suster en broeder;
Ic vare naer themelrijc.’