Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 3

[p. 430]

Lichteffekt.
Door A.F. Dudok van Heel.

Zonnige lichte lucht; - zachte teêr-blauwe luchtzee.

Drijvend daarin wit-donsen koppen, licht-blauw dooraderd, helblauw doorschenen - de witte wolken wegstervend in grijs teêre tinten fijner en fijner tot in den wijden, verren horizont.-

Daaronder het lichte, het lachende water; - nu grijs - dan zilver; zooeven



een dofgrijze watermassa - op ééns een zilver tintelende lichtzee, zilvergevonkel, zilvergeschitter uitstrooiend overal.

Kleine dansende, dartelende, lachende golfjes oprimpelend aan de oppervlakte; - enkele lichte schuimkopjes oprijzend, wegdeinend als spelend met de vluchtige, schertsende zonnestralen, de altijd blijde, lichte zonnekinderen.-

[p. 431]

Over de golven strijken de witte slankvleugelige zeemeeuwen duikend en zwevend in zilveren schijn; òpwaarts stijgen ze langzaam in statig verheffen, plots neerschietend als een pijl van wit licht uitstralende veêren.

Niet staan ze de golfjes; ze ijlen, ze dringen tot grootere golven van bruingele tint; leemkleurige, zee-groene wellen; ze spoeden zich voort in zich dragend, mèt zich voerend het bewegende, het licht-uitstralende, rustelooze - het leven - in teêr verschijnen, in vluchtig verdwijnen van kleurentoon.-

In mij maakt zich iets los uit de mijmerende bekoring gewekt door dit beeld en gaat uit in stille verrukking tot de kleuren, tot het licht en zich veréénzelvigend met het geluk van het geziene keert het stil juichend in zich terug. Het brengt in bewegen de vele, licht-beweegbare wateren aan de oppervlakte der ziel, die trillend zich voortbewegen, rakend der ziele inwendige wanden, die de terugslaande golfjes doen aangroeien tot golven hoog, waarin zich weêrkaatst als met vele kleuren een gedachte vol licht!-

Sept. '92.