De open bloem
door Tine Cool
ZIE, daar is de open bloem. Wat verwacht ze? Kijk, voor de zon is een wolk gekomen en heeft de stralen weg genomen die haar juist zouden bereiken; nu gaan zich de blaadjes sluiten, sluiten en zoo wacht zij den nacht. Jammer, niet?
Het is nog de dag, toe wolk wil dan toch verder gaan, de bloem zal zonder het licht vergaan en het hart zal niet weer openen zich, en het groeide zoo lang de zon tegemoet en het droeg geduldig dat wat het moest, zou het dan juist nu de bekroning derven?
Jou lieve bloem, met het open hart, word niet mismoedig, de schaduw is niet van blijvenden aard, ras zal het licht het winnen gaan, zie reeds de schittering langs den rand van het duister.
Nog even, nog even en vergeet de smart, open wijd en laat het verborgene prijken, laat het tot zegen zijn.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd