Droom en Daad. Jaargang 2

[p. 337]

De stem
door J.P. Lulofs

Niets is er, waar ik diep op bouw,
Zo vast en veilig in vertrouw,

Dan de Innerlike Stem;

Zelfs waar zij vraagt het liefste goed
En bloeden doet, en bloeden doet, -

Zij blijft mijn sterke steun.

Al brengt ze mij het martlend leed,
Dat zij toch anders spreken deed,

In mij dan in den ander,

Dan nòg moet ik haar stil verstaan
En verder gaan, en verder gaan

Tot haar genezend wonder.

Want wie door niets zich breken laat,
Ontmoedig Hare wegen gaat,

Die moet in 't eind verwinnen,

En tot in 't allerlaatste uur
Van 's levens duur, van 's levens duur

Haar boven alles minnen.