Droom en Daad. Jaargang 2

[p. 189]

Liedje
door Jan H. Eekhout

De lucht is als een stil gedicht
van licht en teeder blauw.
De bloemen staan naar God gericht.
Ik denk heel zacht aan jou.

Ik schouw het paadje waar je liep
toen je alles einden deed.
Ik zie je oogen donkerdiep
van vroom-gedragen leed.

't Is of ik weer je ‘jongen’ ben
en ik je streelen mag,
en luister naar je lieve stem,
en luister naar je lach.

't Is of je buigt over een bloem -
en ik je zoen, aldoor,
en juichend-luid ‘mijn vrouwke’ noem,
en - ik je nóóit verloor......

Ik zie je oogen donkerdiep
van vroom-gedragen leed.
Ik schouw het paadje waar je liep
toen je alles einden deed.

De lucht is als een stil gedicht
van licht en teeder blauw.
'k Berg in m'n armen mijn gezicht
omdat 'k nóg van je hou.