Een sprookje
ER waren eens twee vuile jassen vol slik en modder.
De borstel, die ze zag, dacht: ‘Ik zal ze wel schoon krijgen’ en geduldig begon hij de eerste te borstelen. Het ging heel, heel langzaam en moeilijk.
Eens kwam de schaar voorbij en zag, hoe de borstel zich uitsloofde. Hij schimpte op den borstel en zei: ‘Ik kan het veel gauwer.’ ‘Knip, knip,’ deed hij en van de tweede jas knipte hij alle vuile plekken weg.
Dat was gauw klaar, maar toen later de borstel met zíjn jas klaar was, kon deze nog heel lang gedragen worden en de andere jas kon nooit iemand meer aan.
FRANSJE VERSCHAFFELT