Kamp van de P.I.A.
Dit jaar zal van 6 tot 14 Augustus het vierde kamp van de P.I.A. (Practisch-Idealisten Associatie) plaats hebben.
Evenals de vorige malen kampeeren wij op het uitgestrekte terrein ‘Eerde’ bij Ommen (Overijsel) van baron van Pallandt.
Gebrek aan water is er niet, daar wij altijd of aan de Vecht, of aan de Regge kampeeren (diepe en ondiepe gedeelten) zoodat je er, tenzij 't water erg laag staat, elken dag kan zwemmen naar hartelust.
Er is een jongens- en meisjeskamp, waarvan de terreinen streng gescheiden zijn. Aan het hoofd van het meisjeskamp staat de vrouw van den algemeen leider Ir. Gerretsen, terwijl elke tent van hoogstens van 12, 14 meisjes, een der oudere meisjes als tentcommandante heeft. De jongens en meisjes brengen den dag samen door. Maaltijden, lezingen, tochten, enz., zijn dus gemeenschappelijk.
Dit kamp is allereerst bestemd voor medewerkers van de P.I.A.
De P.I.A. richt zich tot alle werkelijke idealisten van welken stand of richting ook, maar in het bijzonder tot alle jongeren, in wie de idealen der komende orde leven. Haar beginselverklaring luidt:
‘Inplaats van ons te laten meesleepen door de verkeerde sleur en te laten verlammen door gewoonte, willen wij onszelf blijven, waar wij ons ook bevinden, en steeds blijven streven naar de volgende idealen te leven:
Wij willen de menschheid dienen, inplaats van eigen eer en voordeel na te jagen. Wij willen onze lagere natuur beheerschen, inplaats van haar onbeteugeld te laten. Wij willen de innerlijke werkelijkheid der dingen onderscheiden van hun uiterlijke schijn. Met alle gelijkgezinden willen wij in eenheid samenwerken om, bezield door deze idealen, een betere samenleving te vormen, en we zullen ons hierbij door geen uiterlijke verschillen laten verdeelen.’
Het punt van de dag voor velen is het kampvuur. Dan zitten wij allen, velen in gekleurde dekens gehuld om 't vuur, waar boomstammen tot brandstof dienen, en luisteren naar muziek, of naar een die wat moois voorleest, of we praten met elkaar over een lezing die we gehoord hebben. De nabesprekingen met degene, die een lezing gehouden heeft, worden altijd om 't kampvuur gehouden, als we allen rustig bij elkaar zijn.
Er is geen bepaalde leeftijdsgrens, maar de jongste meisjes waren altijd een jaar of 14, terwijl er ook wel ouderen van een jaar of 30 zijn.