De drie kemphaantjes

[p. 29]

Vermakelyke Minne-klagt, tusschen een Jager en een Veld-godinne.

Op de Wyze: Hoe zoet is het minnen.

Lestmael ging ik door het veld
Met myn brak en haesewinden /
Om het wild eend te verslinden /
Langsaem aen ik wiet ontsteld /
Digt al by die groene faleyen /
Begon myn hert schier te verblyen;
Een zoet geluid / een zoet geluid /
Van een schoon veld godinne /
Ik bleef wat staen versinnen.

Jager.

Door den zaek en melody /

Van die schoone herderinne /
Wierd myn hert gequeld van binnen;
Ik voegde my stil aen haer zy /
Ik zy zoete lief ik moet wat rusten /
Aen u zey en in dees kusten /
O zoete velde blom / o zoete velde blom /
Mogt ik u dienaer wesen /
Dan was myn pyn genezen.

Harderinne.

Jaeger ik blyf in eenigheyd /

En met myn schaepkens wil ik leven /
In het zoete veld verheven /
By de zoete lieberteyt /
Want ik heb geen lust in paeren /
Ik ben nog te jong van jaeren /
Ag jager zoet / ag jaeger zoet /

[p. 30]

 

Wilt een ander maer minne /

 

Maer geen herderinne.

 

Jager.

 

Schoonste velde-blom van 't land /

 

Laet my uwen dienaer wesen /

 

In het groene veld verheven /

 

By u schaepkens heel sermand /

 

Ik zal u schaepkens helpen weyden;

 

En van den wolf wel bevzyden/

 

By dag en nagt / by dag en nagt /

 

Zal ik op u schaepkens wezen/

 

Wilt my u u trouw nu geven.

 

Herderinne.

 

Iaeger ik heb geen vermaek /

 

Als in het zoet vogels zingen /

 

Daerom wilt u gouw verzinnen /

 

Want gy my niet aen en staet /

 

En laet my in dese huslen /

 

Hier al by myn schaepkens rusten:

 

En by het geklank / en by het geklank/

 

Van de vogelen dieren:

 

Die hier in het veld al swieren.

 

Jager.

 

O Schoonste blom al van het land!

 

Laet my tog u min verwerven.

 

Anders moet ik treurig sterven/

 

En zyt tog door min constand/

 

Want ziet de vogelen en dieren:

 

Hoe zy in de velde swieren:

 

Al door de min / al door de min/

 

En niet zoete tyden /

 

Haer tot de min bereiden.

 

Jager.

 

Het paert door min al wat 'er leest/

 

In de visschen in de stroomen/

[p. 31]

 

Het gevogelt komt ons toonen:

 

Hoe het met zyn gaepken herleeft /

 

Ia het vreedste dier op d' aerde /

 

Door de min het ook al paerde /

 

Schoonste engelin/ schoonste engelin /

 

Laet my tog troost verwerven /

 

Of ik moet van liefde sterven.

 

Herderinne.

 

Iaeger zoo ik ken u hert /

 

Ik zal myn trouw in 't veld u geven /

 

By myn schaepkens zoet verheven /

 

Gedaen is al u pyn en smert /

 

Ik zie u standvastigheden /

 

Nu zullen wy haest op heden/

 

In 't groene veld /

 

Met vreugden erleven /

 

Al door de min gedreven.

 

Herderinne.

 

Alle minnaers van het veld /

 

Wilt nu al een vergaeren:

 

Herders hoort naer myn verklaeren /

 

Of de Bruyloft-feest verselt /

 

Speelt nu ook op de trompetten /

 

Cleter Fluyt ende Cornette /

 

Waekt zoet geschal / maekt zoet geschal/

 

en laet de roemers klinken/

 

Wilt de fante nu drinken.