De drie kemphaantjes

[p. 27]

Een Nieuw Lied.

Op een Aardige Wys.

Laast lag ik en sliep in 't groene veld,
In myn droom zag ik myn zoetst beeld,
Die daar my zeide schoon lief kom by my,
Gy doet my treuren mee geweld.

Gy word van my zo minnelyk geagt,

Want u oogjes zyn vol van minne klagt,
U droevig klagen, by nagten en dagen,
Want myn Jonkhertje van minne brand.

Als Aurora verdween in 't Zonne Ligt,

Dan kwam Febus met zyn bleek gezigt,
Met zyn straalen, kwam nederdalen,
Toen kreeg ik haar in 't gezigt.

Ik zei myn lief myn schoonste Engelin,

Die ik aan een klaar waterkantje vind,
Met zoo een diep ootmoet, nam ik afscheid met myn hoed,
En zoo heb ik dees Maagd gegroed.

Zy salveerde my op 't zelve pas,

Ik meenden dat ik in den Hemel was,
Ja met lusten ging men rusten,
By malkanderen in 't groene Gras.

Als wy dan spreeken van de min,

Ik zei myn liefje schoonste Engelin,

[p. 28]

 

Ik zeider myn schoonder Jonkvrouw,

 

Helpt my uit den Rouw geeft my maar een zoen op Trouw.

Gaat weg Jonkmans met al u loos geschrey

Want de Jonksmans zyn vol bedriegery,
Zoekt u Pleisieren by de Dieren,
Die daar zitten in de Wey.

Want gy bemind myn bloempje om zyn fleur,

En 't Meisje om haar kleur,
Als het was geplukt, en in 't zand gerukt
En dan zoud gy 'er my laaten in druk.

Ik zweer by Hemel, Sterre, Zon en Maan,

Dat ik myn liefje altoos by zal staan,
Zoo wel in lyden als in 't verblyden,
ja tot dat de dood komt aan.

Adju dan Lief nu neem ik myn afscheid

Adju dan Herderin, adju dan waarde Bruid,
Myn genugt is uit, waar me ik myn klagt
Besluit, Adju waarde beminde Bruid.

Jonkman ik zie u standvastigheid,

Nu ben ik heel gantsch tot u bereid,
Nu wil ik myn leden, aan u besteden,
Ja tot dat de dood ons scheid.

Jonkman als gy u Lief opregt bemind,

Hart en Liefde die 't alles overwind,
Schept maar goede moet, zuur zal worden
zoet, Als gy dan u best maar doet