De drie kemphaantjes

[p. 21]

Een Nieuw Lied.

Op een Lieffelyke Vois.

Laest toe Fielis lag te droomen /
By haer wol en graesde Vee /
Dogt zy dat zy was gekoomen /
op een Yland aen de zee /
Daer Leander haer verlied /
En voor eeuwig van haer vlied /
Sy was bedrukt en klaegde vier /
Bedroeft in 't binnenste van haer Siel.

Is 't niet beter dat ik sterf /

Door uw ontrouwelooze hand /
Eer mijn de min geheel doorkerf /
Eer my de wolf verscheurd op 't land /
Of laet gy mijn voor eeuwig hier /
Voor een prooy of Leeuw of Stier /
Die mijn hier in mijn bloed versmag/
Voor eeuwig hier begraven lag.

Waerom heeft gy mijn geroepen /

Uijt mijn Ouders arme hut /
Daer gy stil voorby kwam sluypen /
En heeft mijn van haer weg gerukt /
Swoer dat gy mijn nooit verlaeten zou/
Hier in het naerste van 't Wout /
Maer denk uw Eede zijn om niet /
Den Hemel 't alles hoord en ziet.

Waer zijt gy nu trouwloozen /

Foei gy die my zoo verlaet;
Zeg wat weg heeft gy gekoosen /
Zeg my waer gy heene gaet /

[p. 22]

 

Kom doorsteekt mijn blanke borst /

 

Daer uw Hart en Siel na dorst /

 

In tre gewillig de Wereld af /

 

En daal hier in 't duister graf.

Terwijl dat zy dus lag te droomen /
Dogt zy zag een Monster staen /
Dat na haer toe wilde komen /
Met zoo was haer slaep gedaen /
So was verschrikt en leefden schier /
Door 't aensien van 't vreeslijk dier /
Maer zy verstoute haer gemoet /
En vuelde een andere minne gloet.