Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 158

[p. 737]

Zulke dingen
Erik Spinoy

Comparative Literature

Dertiende heetste Aziatische van het jaar 2011:
hoe zij zich daar beroert - bloedzuigertanden
en royaal gepiercet, een haarstuk ravenzwart
en elke spier van het lichaam strak, maar ook

in nog veel zwarter git aan deze mosselweke
blote binnenzijde van de rechterbovenarm:

Jubel weet, en hartstocht is biechtvaardig, -
slechts de klacht leert nog: met meisjeshanden
telt ze nachtenlang het oude kwade.

Maar plotseling, scheef en ongeoefend,
houdt ze toch een sterrenbeeld van onze stem
de hemel in, die van haar adem niet beslaat.

Zo typisch iets voor op een lange winternacht: een
knapperend haardvuur, meerschuimen pijp, labrador
zachtjes stinkend uit zijn aardedonkere bek.

Levenloze haard: zijn lichtloos gapen. Verstijfde muil
van stof en as.

[p. 738]

Duitsland verliest op alle fronten

Waar bleef de moeder van Paul Celan?
Waarom werd haar zo blonde haar niet wit?
Nooit wordt de Oekraïne even groen, net zo met leeuwentand
bezaaid.

Een late vondst bij Leopold:

Die Mannschaften konnten die Stiefel nicht ausziehen, und so
erfroren ihnen die Glieder und mußten amputiert werden.

Het heilvol ronken van een schaarse Junkers Ju-52.

Nooit was de sneeuw sneeuwwitter diepgevrorener en achter buikige pantsers
nog opstuivender dan in zo een Ketel van Demjansk.

De winterwende vond haar in een galmend huis achter gesloten luiken
in het grote bed.

Mos had zich groen op het spiegelend gepolijste afgezet.

[p. 739]

Ze eet al flink

Ze eet al flink
(beweert het frontbericht)
slaapt hele nachten door geeft over groeit als kool.

Dit hier is wat Montaigne wou: que la mort me trouve plantant mes choux
mais nonchalant d'elle, et encore plus de mon jardin imparfait.

Wordt daar nog wel gespit, geharkt, bij het neuriën geschoffeld?
Wordt er nog zevenblad gewied en heermoes, netelwortelstok?
Waaraan wordt onder fluiten nog een bijl gelegd?

Een koude lente hinkte zwaar voorbij totdat de dood hem vond
in opgeschoten gras en klaver, in zijn grauwe kolen,
in deze onvolmaakte gaarde.

Winter plotseling of er eerder nooit een winter was geweest.

[p. 740]

Angst essen Seele auf

Toen er meisjes met slipjes gooiden, waren we even van slag.

Je hebt het natuurlijk pas écht gemaakt wanneer tienermeisjes
hun ondergoed naar je hoofd slingeren.

De eerste keer dat zoiets gebeurt, weet je even niet waar je het hebt.
(lacht)

Tegenwoordig leven we als echte rocksterren.

Het maakt alles deel uit van de rock-'n-rolldroom.

Iemand geeft hoog op van T.S. Eliot: de wreedste maand april.
Maar wie was die meneer Eliot feitelijk écht?

Lang en mager, ongeliefde kleren meest wat zakkig slobberend
om het knokige lijf. Soms viel koud licht zich spiegelend
in de grijze stoppelbaard.

Er is bijna een eerste winter overheengegaan.