Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 158

[p. 49]

Zonneklaar
Jan Lauwereyns

De verhaalstructuur van de jager

‘Het was duidelijk een daad
van extreme beestachtigheid,

zonneklaar: wie dit deed
had de wilskracht om te doden’,

sprak het bloed druppelend,
lekkend als speeksel,
uit de hoek
van haar mond.

‘De drijfveer blijft een mysterie’,
voegde de bloem eraan toe.

Coma werd tevergeefs geïnduceerd.

De leren jas geloofde
dat het gewei zich doorgaans
niet vergist.

[p. 50]

Het vervolg

De Franse autoriteiten
werden geholpen
en in verbinding gesteld.

‘Het was duidelijk een verschrikkelijke,
tragische gebeurtenis’, suggereerde
de thermische beeldvorming.

De politiehonden zagen zo'n
prachtig plekje in een aanzienlijke
misdaadsite veranderen.

Het zwembad was leeg,
de bar gesloten.

Alles kalm.

Sommige ruiten
hadden barsten.