Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 151

[p. 911]

Erik Jan Harmens
Dit is mijn stad

ik kan de dood zien in de ogen van mensen
in jouw ogen zie ik bijvoorbeeld de dood

ik zag een stad in rook opgaan
vrouwen en kinderen liepen achteraan
angst nekt de wens van broederschap
aan het eind van de rap lapt ieder zijn eigen ramen

iemand hield de meute in bedwang door te lachen als gandhi
iedere nul had zijn grimas met een platte stiet kunnen stiften
in plaats daarvan wachten we op gandhi als op een stoplicht of een brug
en van iedere honderd man keerde er minder dan één terug

hoe broos ook de vrede ik loop nog rond zonder koksmes in de rug
ik hoef de vrede niet terug ik neem de chaos aan als een kaakslag
ik ruik de metro richting gein zwanger van stress een airbus tikt het
haantje op de wester aan
het vondelpark verzakt als een kleuter in een wak en ajax eindigt toch
weer bovenaan

ik kan de dood zien in de ogen van mensen
in jouw ogen zie ik bijvoorbeeld de dood

de stad ging op in rook
raad wat ik zag toen het optrok
mannen met badges waarop hun naam en vrouwen badgeloos
erachteraan
omdat het luchtalarm 24-7 klonk ontstond pas paniek toen het huilen als
een laveloze brit verdronk

[p. 912]

 

fuck de dag deze stad bestaat bij de gratie van bleekhuiden nachtbraak

 

jij ziet een leegloper die zijn roes uitslaapt

 

ik zie een dichter die jouw businessplan een oor aannaait

 

terroristen scheren hun berberbaard bouwputten vormen nieuw stalingrad

 

 

 

hoe broos ook de vrede ik loop nog rond de lachers hangen aan mijn

 

kont

 

als de laatste dichter tegen de muur is gezet is het tijd voor avondvullend

 

cabaret

 

de junk scheldt me uit voor daklozenkrant op de dam gaat het wit van

 

hand tot hand

 

australië heet hier amsterdam noord op 't mosplein wordt een brit om

 

een blik vermoord

 

 

 

ik kan de dood zien in de ogen van mensen

 

en als ik leven zie haak ik als een afrikaanse schaatser af

 

de burgemeester smoezelt alles komt goed en hijst de driekruisenvlag

 

 

 

hij schrijft een prent voor een wildplas

 

macht is het saldo op je pinpas

 

amsterdam zuid snoozet terwijl noord oud casino vreet van bakker bart

 

de dam zakt in 't rokin verdwijnt op cs geen trein een krater op 't

 

museumplein

 

 

 

helder als een mes in een hart

 

vals plat

 

dit is mijn stad