Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 151 (2006)

Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 151

(2006)– [tijdschrift] Dietsche Warande en Belfort– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 297]
Tsead Bruinja Gedichten Tsead Bruinja (1974) is dichter, performer, organisator, vertaler, bloemlezer en recensent. Na drie Friestalige bundels, debuteerde hij in 2003 in het Nederlands met de bundel Dat het zo hoorde (Uitgeverij Contact) die genomineerd werd voor de Jo Peters PoëziePrijs 2004. In dat jaar verscheen eveneens zijn tweede Nederlandstalige bundel Batterij en de tweetalige bloemlezing Droom in blauwe regenjas met werk van nieuwe Friese dichters die hij samenstelde met de dichter Hein Jaap Hilarides. Voor wie meer wil weten: www.tseadbruinja.nl.
specialist op het gebied van kozijnen het regent en de specialist op het gebied van kozijnen zegt dat het aan het werk van zijn mannen niet kan liggen ik zit aan tafel met mijn onderbuurman die na vijf jaar heeft besloten over de watervlekken heen te verven vroeger schreef ik gedichten over mijn vader en moeder over opa's en oma's met een rustiek en pijnlijk verleden nu luister ik naar mijn buurman in uw huis zullen mensen wonen die te lui zijn om op te staan mensen die u niet kent die werken en weer naar huis gaan ze worden ouder ze worden ronder ze proberen de kilo's eraf te lopen ze zwaaien een kind uit en hangen voor het slapengaan hun kleren over de stoel hun leven is een koelkast waaruit je na een nacht zwaar drinken een goedbelegde boterham vandaan tovert ik weet het er liggen betekenissen op de loer die dit gedicht kunnen bederven ergens zingt iemand
[pagina 298]
kom niet samen kom niet samen drijf een wig maar mijn vrouw houdt mijn week oude nichtje op haar schoot en ik raak er niet op uitgekeken hoe goed het haar staat we bespreken hoe het moet met de werkkamer hoe en waar we zelf dan moeten gaan slapen een zucht en het kind verdwijnt uit onze gedachten we slaan een hoek om en zoeken een goed restaurant stiekem terwijl we al lang over iets anders praten kijk ik naar het kindje dat niet in haar armen ligt het ademt en het beweegt het is er bijna
[pagina 299]
vier henry's liggen strak in het pak met hun buik op een stoel door de lucht te zwemmen de eerste kissinger brabbelt een schutting bekladden of een eiland opblazen ik neem liever een fout besluit dan dat ik op de wijsheid wacht er zoemt een mug rond het hoofd van de tweede henry die de natuurkundige feynman aanhaalt waarom de natuur volgens wiskundige principes werkt is een mysterie vier keer gegniffel delen door één en voegt toe dat bedoel ik nou de vier kissingers op hun stoelen knikken en zwemmen door het universum is een onmenselijk decor waarin men een onmogelijk slachtoffer kan zijn keilt de derde de ruimte in waarop vier kwispelende labradors op de mannen toe komen lopen en hun de neuzen likken dit is het teken meent de vierde dus ze pakken hun vouwfietsen en rijden deze scène uit om elk voor de lieve vrede hun eigen hachje en hoezee hoezee ons eeuwig brandende wereld te redden
[pagina 300]
prévert laat tussen neus en lippen liefdesbrievenschrijfmachine vallen maar wat is de invoer voor een machine die overlijdensadvertenties bedenkt wat zijn de velden de velden zijn groen het is zonde ze te beschrijven de advertenties kunnen het zonder machines de advertenties schrijven zichzelf de velden in en onder de hoogspanningskabels door daar staat de schilder die de groene verf de ogen uitspat daar is het veld dat onder zijn voeten groeit zou het een leraar kunnen zijn die ons dit vraagt wij zouden op onze knieën kunnen gaan uit eerbied of ongeduld wij zouden de velden in kunnen gaan ze kondigen ons al aan in vlak geel zomerlicht of zullen we een gedicht schrijven over het vallen van bladeren zoals een oude man in zijn laatste dagen een hond wordt die herhaaldelijk zijn neus likt gezeten op dikke blote vrouwenbenen natuurlijk hebben we allemaal aan het begin de beste bedoelingen

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Tsead Bruinja