Anne Marie Musschoot
Wat ik wil bewaren voor wie leest over 150 jaar? Een boek natuurlijk.
En mogen het er ook 15 zijn? Of 150? Stel dat het er maar één mag zijn, dat dan tot ten minste 15 minuten reflectie stemt en uitnodigt tot 150 uur en méér gespannen lezen en herlezen? Dan kies ik voor Publieke werken van Thomas Rosenboom. Want het is een goed boek, dat zeker voor een veelvoud van 150 lezers een goed boek zal blijven: een boek dat je meteen in het verhaal trekt, dat je vastpakt en vasthoudt. Dat heeft niet alleen te maken met het complexe verhaal rond een dubbele intrige, maar ook met zijn excentrieke, boeiende hoofdpersonages die het slachtoffer zijn van hun eigen hoogmoed en zo een onontkoombare afloop tegemoet gaan. Maar bovenal heeft het te maken met de taal van Rosenboom, een taal die je leest om het avontuur van de taal zelf, zoals je die ook kan lezen bij Vestdijk. Met oude en nieuwe, bestaande maar ongebruikelijke woorden. Met een opmerkingsvermogen en trefzekerheid in de psychologische tekening die verbluffen omdat ze zo juist zijn en toch zo ongewoon. Een boek dat voor mij een blijver mag zijn.
Auteursrechtelijk beschermd