Ivo Michiels
Stel dat ik op een dag zou arriveren daar ergens in een zogoed als onbekend, een min of meer ongerept gebied naar ik stapsgewijs achterhaal, een woordland naar ik zo denk. Een woordland!, voorwaar het geeft mij de sporen. Voor mij inderdaad niet langer een zuidland met azuren luchten en kusten en viezigheid bij dag en bij nacht, in geen avondland wil ik mij spoeden van gaan tot vergaan, een woordland wil ik in. Naakt zal ik mij zetten, naakt van letter tot letter trekken, naakt zal ik de letter zijn. Voorgoed van a tot z in het alfabet gezet.
Wat vraagt u mij?
Of een woordland per definitie een beginland is?
Een woordland, mensen, een woordland zal per definitie een beginland zijn.