Joke van Leeuwen
Geachte in 2155 levende,
Deze aanhef en letters en schrijfwijze zullen u misschien vreemd voorkomen. Het is het Nederlands dat in mijn tijd gesproken en geschreven werd. Het was een tijd waarin menigeen nog zo hechtte aan zijn eigen geboortegrond (land of natie genoemd), dat men Europa te groot vond. U weet wel beter nu Europa klein blijkt te zijn geworden in verhouding tot het bloeiende Azië. Het was ook een tijd waarin het besef van gelijkwaardigheid tussen mensen groeide, maar tegelijkertijd de angst voor het andere dat dichtbij kwam.
Mijn moeder en grootmoeder ondervonden nog de beperkingen die hen door onze maatschappij werden opgelegd omdat ze vrouw waren. Mijn leven bood veel meer mogelijkheden, al stonden we nog niet zo ver als u die nu, na de laatste oorlogen, het werkelijke einde meemaakt van het tijdperk der patriarchale godsdiensten en denkpatronen. Wij kenden nog geld dat we konden vasthouden. Dat klinkt erg onhygiënisch, maar veel van de ziekten die u heeft komen door uw angst voor vuiligheid. En uw reukvermogen is veel meer afgevlakt dan dat van mijn grootmoeder. Nu u het boek alleen nog als een antiquarisch product kent, weet u niet meer hoe een nieuw boek kon ruiken. Of een literair tijdschrift, door draad of lijnt bij elkaar gehouden, zijn inhoud niet met één vinger weg te wissen.
Auteursrechtelijk beschermd