[2001/5]
Beste lezers,
Een aflevering over ‘resonanties’ tussen dans en literatuur, als ‘gewaarwordingen van duur en van energie’ (Paul Valéry)? Wat ermee bedoeld wordt, kun je lezen in de korte inleiding van samensteller Jeroen Peeters, die recent tot dramaturg van het Tanzquartier in Wenen werd aangesteld. Dans laat voortdurend sporen na (‘resoneert’), door op te gaan in lichamen, licht, muziek, scenische ruimte. Choreografie en dramaturgie dwingen de efemere dans tot een ‘tastbaar moment’. Door die (beperkte) duur worden nieuwe resonanties mogelijk: dit keer met het publiek, dat zich laat overmeesteren door de ritmes om ‘als het ware zelf te dansen’ (Valéry). De kijker kan ook schrijver worden, de dans laten resoneren in teksten, die de beweging een nog langere duur toekennen. Bovendien resoneert dans in beelden en foto's.
Dat is juist wat in dit nummer gebeurt. De medewerkers bewegen zich allen op de kantlijn tussen dans en tekst, of tussen dans en beeld. Ze combineren diverse disciplines; het gaat om filosofen, acteurs, theatermakers, filmregisseurs, dramaturgen, dansers, choreografen, scenografen, lichtontwerpers, beeldend kunstenaars, makers van multimediaprojecten, publicisten en auteurs. Curator Luk Lambrecht kiest werk van Ann Veronica Janssens, waarmee poëzie van Alexandre Wajnberg in dialoog treedt.
De aflevering wordt gepresenteerd op woensdag 24 oktober (13 uur) in de Leuvense Universiteitshal, met de voorstelling Weak Dance Strong Questions van Jan Ritsema en Jonathan Burrows, een texte dansant. DWB dankt de Dienst Cultuurcoördinatie van de K.U. Leuven (Klaartje Proesmans) en het Stuk (Griet van Laer) voor de organisatorische en financiële hulp.
Hugo Bousset