Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 146

[p. 284]

Anneke Brassinga
Drie epifanietjes

(1)
Redding

Glashelder de rivier en snel, smalstromend
tussen hoge stenen kaden. Ik wiekte laag
en kreeg ze eindelijk te zien, de monniken
in zonnegele fladderpij - hoe onder water
monter, in hun element, zij al het wrakgoed
van de bedding hoeden. Zo sprong in 't oog
hun stralende couleur dat ik als vuren pijl
uit boog mij in die wijding heb verschoten.

[p. 285]

(2)
Glimworm

Zij lag te lichten ver van lommer
in zomernacht verdwaald geraakt
naast balpootkast op stalhuisvloer
van kale planken: uit groene vonk
ontplook de volle tuin der lusten
die ik van buiten kwam ontvlucht.
Hoe dolend ook door eigen duister
haar heb ik stralend thuisgebracht.

[p. 286]

(3)
O

O droom! met roomse redenaar, roemrucht,
achter de rijke villa's langs en overal feest
en overal mensen, 'k raak haast zoek, omstuwd
en toegedronken: zie daar op 't dak hij staat
tweehoog en springt subiet mijn open armen in.
Nu voor de droom ons scheidt aaneengeklonken,
omgesmeed - het vlees goudgloedende geeft
licht. Tot zwijgen alle zilver zich verzucht.