Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 143

[p. 630]

[Geert van Istendael]

Geert van Istendael

Geert van Istendael

[p. 631]

Zeer kleine doch zeer verrukte ode, die ik

's ochtends in alle vroegte geschreven heb, de

komst van de ochtendpost met ongeduld

verbeidend.

Hoor het papier dat
valt op de deurmat!
Oh! de
postbode!

G. van Istendael

Brussel,

febr./maart 1998.

Geert van Istendael
De helft van een A4'tje, grijzig. In vulpen het kleinst mogelijke gedicht over de postbode.