[1998/1]
Beste lezers,
‘Volheid, tooi, bloei, bontheid en sappigheid zijn niet minder echt of wezenlijk dan schraalheid, kaalheid, dorheid, kleurloosheid en bloedeloosheid’, zo schrijft Charlotte Mutsaers over kunst in haar onvolprezen essaybundel Kersebloed. Meteen geeft ze de toon aan van een DWB-aflevering over ‘Overdaad’, waarvan het thema en een aantal teksten van redactrice Elma van Haren komen. ‘Overdaad’ dus, anderen hebben het over ‘neobarok’. De kunst wordt opnieuw een spektakel, een feest van illusie en schijn - zo schrijft Filip Huysegems -, en hij verwijst naar zulke uiteenlopende kunstenaars als Michael Nyman, Philippe Starck, Ricardo Bofill, Peter Greenaway, Jeff Koons, maar hij knipoogt ook naar de Madonna-cultus, de virtual reality, videoclips. Alles kolkt, woelt en vloeit.
Geniet van de zoete overdaad, het erotisch genot van de taal bij zes Nederlandse en drie buitenlandse auteurs. Geniet van de edelkitsch in het plastisch werk van Ultra Violet en van het illusoire in de schilderijen van Jan van Imschoot, die debutant Robert van Ruyssevelt inspireert. Jan H. Mysjkin begint aan een reeks van 2 × 4 vertalingen van Franse dichters; Pascal Cornet en Leo Vroman blijven de vaste stukjesschrijvers.
Dan is er nog nieuws van de (kern)redactie. Hugo Brems en Wiel Kusters springen haasje-over. Wiel Kusters heeft opnieuw de tijd om kernredacteur te worden, wat ons gelukkig stemt. Hugo Brems, die al ten tijde van Albert Westerlinck in DWB actief was, en die aan de vernieuwing van het tijdschrift sinds begin 1993 mee vorm heeft gegeven, moet na zovele jaren terugtreden, wegens té veel werk (in casu het Taalunie-project van de nieuwe literatuurgeschiedenis), wat ons droef stemt. Maar hij blijft zetelen in de redactieraad en blijft kronieken schrijven. Voorts breiden we die redactieraad uit met Jan Baetens (culturele studies), Maria van Daalen (auteur) en Ortwin de Graef (kenner van Engelstalige literatuur). Ter inspiratie.
Hugo Bousset
Auteursrechtelijk beschermd