[1997/5]
Beste lezers,
Centraal in deze DWB-aflevering staat ‘videoterreur’, het terrorisme in en van het beeld. In een collage van foto's-met-onderschriften zappen Herman Asselberghs en Johan Grimonprez door de politieke geschiedenis van de twintigste eeuw. Ze gebruiken daarbij als leidmotief de vliegtuigkaping, vanaf februari 1931, toen Peruviaanse revolutionairen de piloten van een postvliegtuig dwongen tot het uitstrooien van propagandapamfletten. De foto's focussen op de kapers zelf, op hun lijdende, ernstige, verkrampte, bevlogen gezichten. Het gelaat van idealistische vrijheidsstrijders, of zijn het gesublimeerde misdadigers?
De foto's vormen een virtuele road-movie, die ook onderzoekt hoe beelden altijd uit hun context worden gehaald, en misbruikt. Hoe de kijker schijnbaar tot engagement wordt aangezet, maar in feite aan zijn stoel gekluisterd.
Dit DWB-nummer wordt gepresenteerd op het Leuvense Klapstuk-festival, waar Grimonprez' videofilm ‘dial H-I-S-T-O-R-Y’ zijn Belgische première beleeft. De film was vooraf te zien in het Centre Pompidou in Parijs en op de tiende Documenta in Kassel. Curator Cathérine David selecteerde Grimonprez omdat ze houdt van kunstenaars die de confrontatie met de geschiedenis aangaan, bijvoorbeeld de geschiedenis van de terreur en de terreur van het beeld van die terreur. Tot die geschiedenis horen tot icoon geworden revolutionairen, van wie Jeroen Olyslaegers bijvoorbeeld Fidel Castro deconstrueert en Peter Verhelst Ulrike Meinhof. Dirk van Bastelaere speelt met de ‘opgefokte schoonheid’ en het ‘erotische engagement’ van tot icoon gestolde figuren uit de muziek. Leo Vroman sluit deze aflevering af met een ‘journal’, en zal dat in de toekomst nog doen, berichtend over zijn verhuizing van Brooklyn/ New York naar Fort Worth/ Texas.
Hugo Bousset
Auteursrechtelijk beschermd