[1988/5]
Anton van Wilderode 70
Naar aanleiding van zijn zeventigste verjaardag hebben wij een aanzienlijk deel van het juni-nummer van de jaargang 1988 gewijd aan Anton van Wilderode. Hij is zelf in dit nummer ruimschoots present: met nieuwe gedichten, met een bijdrage in onze reeks ‘Gedicht geopend’, en met ‘Herinneringen aan Joos Florquin’. Die drie teksten belichten drie facetten van zijn persoonlijkheid: de dichter, de poëzielezer, de spreker. Wij hebben ernaar gestreefd in dit nummer naast de dichter Anton van Wilderode ook de twee andere meest opvallende aspecten van zijn werk (en van zijn aanwezigheid in het openbare literaire en socio-culturele leven in Vlaanderen) aan bod te laten komen, met name zijn talrijke literarhistorische en -kritische geschriften, waarvan het tweedelige leerboek De dubbelfluit het kroonstuk is, en zijn gelegenheidstoespraken. Zijn eigen teksten in deze aflevering bieden drie keer een staaltje van wat hij nu al decenniënlang onder ons heeft gepresteerd.
De teksten over hem liggen in dat drievoudige spoor en conterfeiten hem verder. Rudolf van de Perre, de auteur van een monografie over Anton van Wilderode, bespreekt de vierde vermeerderde druk van de Verzamelde Gedichten. De gelegenheidsgedichten, die daarin niet meer voorkomen, worden voorgesteld door Clem de Ridder. Zou er niet een hele dimensie in de ‘figuur’ van Wilderode wegvallen, als zijn talrijke pertinente gelegenheidsgedichten verdonkeremaand werden? Hij leeft ook - en in bepaalde opzichten en omstandigheden zelfs vooràl - met die teksten in de openbaarheid. Een dankbaar eresaluut aan de ‘dichter met dienst’ mocht niet ontbreken.
De vertaling van Vergilius' vierde herderslied door Andries Welkenhuysen wordt aan Anton van Wilder ode opgedragen. Zo betuigt de doctor een passend eerbetoon aan de doctor honoris causa van de K.U.-Leuven. Zijn eredoctoraat werd hem in 1975 immers vooral op grond van zijn eigen magistrale Vergilius-vertalingen toegekend.
In de rubrieken ‘Boekbesprekingen’ en ‘De laatste ronde’ wordt hij nog eens als inleider en voordrachtgever opgeroepen.
Kortom, een benadering-in-facetten van een veelzijdig man. Maar ook een man die zijn veelvoudige werkzaamheden met het waarmerk van authenticiteit en beginselvastheid heeft gesigneerd.
Alle redacteurs van Dietsche Warande en Belfort wensen hun collega: ad multos annos!
De redactie
Auteursrechtelijk beschermd
