Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 132

[p. 6]

Pieter G. Buckinx
Eer het moddervuur opnieuw begint

Dat hij vandaag verbrandde
wat hij jaren geleden schreef
met een scherf verdriet
verscheurt hem niet.

Dat het schriftbeeld glanzen bleef
kalkwit
op de zwarte schilfers papier
betreurt hij niet.

Wat lang verholen bleef dooft uit
in het nagelgevecht van de herfst,
maar niet het raadsel op het schaakbord
binnen de blinde traanvlekken
in de diepzee van de ogen.

Schrijf nu met nieuwe woorden,
met vorstelijke woorden
de houtworm en de slakken weg
eer de wervelwind, het moddervuur
opnieuw begint.

De vedervlam
op de tortelduifborst trilt
boven het wapenschild.