Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131

[p. 436]

Leonard Beuger
Gloria^*

Verberg u niet. Hoe lang nog
moet ik zeggen wat ik weet:
dat ik het ben
die uw beloften houden wil.

Nog voor het woord zich sprak
werd het gezongen, als
de belofte tot de aarde.

Nu zijn de eerste tonen ingeklonken
met het schrale afbeeld
van het goddelijk lijnenspel,
met rekenkunst, met sterrenkunst,
tot een quadrivium dat niet meer zingen wil.

Loflied aan de belofte;
in deze tempel klinkt het
door de ronde koepel (hemelsblauw)
als ik mijn mond maar even open.

* uit de cyclus ‘Missa Brevis’