Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 128

[p. 9]

Lieven de Cauter
Aardrijkskunst

De aardrijkskunst is voor en
door wormen uitgevonden.
Naderhand groeven wel de
geologen maar de geografen
logen toen ze beweerden dat
Atlantis verzonken was.
Trouwens wat zegt dat?
Saeftinge is dat ook.

Uitgerekend de aardwormen
hebben het beginsel uitgesponnen;
uitgevist hoe dat juist zat met
dat netwerk van vergane teksten
in de ondergrond, die overlevering
opgeslagen in niet na te trekken gangen,
de wijsheid der misprezen invertebrata,
en hun confraters zoals de blinde
nog steeds niet zingende mol.

Niet de opvoeding maar de omwoeling,
niet het onderwijs is voor hen
prioritair, maar de ondermijning.
Als op het eerste gezicht wat ongegronde,
nihilistische oppositiepartij
verrichten zij beter werk dan
de meeste intellectuelen.
Zij verluchten de perkamenten
vellen der seizoenen.

[p. 10]

 

Tussen de aldus ontstane compilatie

 

van miniaturen en compost steken

 

schone dingen; steken schone dingen

 

hun kop op in het zonlicht.

 

Het is monnikenwerk, ik weet het:

 

de aarde assisteren bij haar

 

astmatisch ademhalen.

 

Die ruige opperhuid masseren

 

is een heel karwei;

 

iets voor de lagere strata.

 

 

 

Liever dan aan handel zich te

 

bevuilen, bedrijven zij het drama

 

van hun hermafrodiete liefde.

 

Zonder dat zij daarom zorgen baren.

 

En traag, met alle tijd van de wereld,

 

een zee van tijd, als de slakken,

 

bedrijven zij de liefde.

 

 

 

Daarom zijn het de wormen

 

die de aardrijkskunst hebben uitgevonden.

 

En de verwachting van het duizendjarig,

 

duizendpotig, harig rijk, schrijven

 

zij ook op hun naam; een verwachting,

 

heren, die de eeuwigheid

 

lekker aan zijn aars lapt.