Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 125

[p. 190]

Joris Denoo / De leerling-vervalser

Ik kwadrateer dit landschap,
neem de kleuren op de korrel
en baken mijn netvlies af
tot veelvouden van zwartwit.

Er ruisen symbolen in de bomen,
hun betekenissen zo oud als de heuvels.
Met een verende engel in zijn glooiing
draaft een paard doorheen Vlaanderen.

Uit hun eeuwenoude verband
licht ik geometrische vlakken
met het vakmanschap mij aangemeten.
Ik, oplichter, doekensnijder, verschoner.

Op het vervalsen heb ik het gemunt
van waar- en watermerken. Ik
verf dood en pas bij, ik,
krullenjongen met de varkensharen.