Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 123

[p. 1]

Dietsche Warande en Belfort 123ste jaargang nummer 1 januari 1978

Hubert van Herreweghen / Gedichten

Bruin, met een veegje rood

Het doodgewoon gewone

zo doodgewoon gewoon

dat niets er is te tonen

en niets zich stelt ten toon

tot dit buitengewone

wordt zo buitengewoon

dat ik met autochtonen

in één stal samenwoon.

Vuur, water, licht en brood.
Plank, mes en aanrecht, wei.
Gereedschap, gleiswerk, wij.

Bruin, met een veegje rood.
Blauw op melkblauw en zij
rutselt met het gerei.

[p. 2]

Hars

Tak, op de juiste wijze krom,
't sap langs uw bil liegt er niet om.
Men weet soms niet van jeugd of ouderdom
wat doodszweet is of jeugdig gom.

Tak

Ik wou altijd een tak zijn,
zie ik mezelf ik ben een tak.
Niet ik ga naar het zuiden
maar wind en stuifmeel en de duiven.

Steen

De steen ligt in zichzelf te wentelen
zo wulps en woelig dat de stilt
die uren dagen rond hem drentelt
hem tot mystieke hoogten tilt.

[p. 3]

Moestuin in Gooik

Zie 'k in mijn paradijzen

groente die 'k gadesla,

de vreugde der radijzen,

de schaamte van de sla,

andijvie, krulde zinnen,

zotte distel kardoen

met uw mild merg vanbinnen,

hoe moet een mens het doen?

Wie wijs wordt weet, Candide,

als hij zijn warmoes beert

of onkruid is aan 't wieden

gebukt, wat hij moet vlieden

totdat de wereld keert:

de mensen niet, de lieden.