Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 120

[p. 321]

Dietsche Warande en Belfort 120ste jaargang nummer 5 juni 1975

Christine D'haen / Het twaalfde grafgedicht voor Kira van Kasteel

Sterfelijk nooit, sterfloos en onbederflijk

uit bloembodem mondopen ademend myrrhe
door poriën doomend en kroon-
en kelkblad ontplooiend om helmknop en stempel
heliotroop met zalig nectarium
rustte 't ontrolde rad der roos

Vol met bitteren alsem geloopen
de harten wijd om warmte ontploken
storten in 't perk de rozen in 't ronde
hun chintzen shawlen hun crêpe de chines

Om metamorphosen
geboren begeeren
te blozen zij bloeien en bloesems vermeeren
balsemen blaken altoos o altoos

Plantaardig langzaam slapend lag
in 't landschap zij en zuchtte op
dien voedsterboezem zonnedauw
de huid inzuigend vouw na vouw
zoo onontwaakt den zomer door
den bloedstroom toevertrouwd
tot onverzaad
't verkreukt ontkleuren
ontfronsend turgor lost en frommelt 't mooi gelaat

[p. 322]

 

In 't duizendvoudig bad van lucht en loover

 

braadt de vlucht vlinders vogels wolkenwit

 

Alles vliegt vedert vonkt

 

alles smelt en smacht dit

 

milde epiderm

 

dit strak en zachte spansel boven

 

chromatoforen en sudoriferen

 

klepjes papillen

 

tastdraadjes worteltjes mondjes willen

 

gaaf isotherm

 

leven doch sterven

 

 

 

Vanuit de naaf

 

het glinsterend zilver wiel der waterlelie spreidt

 

doorbroken de eierschaal

 

sepalen en petalen rondom goud

 

de kelk

 

waaruit wij drinken gij ik elk

 

den dronk de laatste maal

 

den laatsten volsten modder-, pollen-, honingdronk.