Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 118

[p. 155]

Tijdschriftenrevue

De Periscoop
23ste jrg., nr. 2, dec. 1972

In de reeks ‘Hedendaagse Vlaamse dichtkunst’ biedt A. Demedts een boeiend syntetisch overzicht van de poëzie van H. van Herreweghen. P. de Vree onderzoekt kritisch ‘Lampo's pro domo of De Zwanen van Stonehenge’. Een overzichtsbloemlezing van vertaalde hedendaagse Servische poëzie wordt voortgezet. Voorts wordt aandacht besteed aan het werk van beeldende kunstenaars als Paul van Rafelghem, E. Geurden en Cel Overberghe.

Hagelslag
2de jrg., nr. 2 en 3, 1972

Nummer twee is een dichtbundel van Paul Taminau, ‘Tussen wier en wolken’, speelse, vrij taalvaardige gedichten, o.m. ook enkele in het Engels en het Spaans. In het volgende nummer (nu gestencild) lezen we poëzie van Werner Abeele, Bert Bevers en Hans Verstraeten. Carlos Callaert brengt een terminologisch nogal overladen en onhelder stukje over ‘De moderne romanheld’. ‘Alruin’ is een Hamelink-achtig verhaal van Oek de Jong. J. Uyttendaele schrijft enkele van inzicht getuigende inleidende opmerkingen over linguïstiek en literatuurtheorie.

De Vlaamse Gids
56ste jrg., nr. 12, dec. 1972

Een Hugo-Raes-nummer. W.M. Roggeman praat uitvoerig en zeer interessant met Raes over het creatief proces en wat daarrond speelt. Raes licht o.m. het ontstaan toe van zijn nieuwe roman ‘Het smaran, het vikka, de ronko en al de andere kleuren van de geschiedenis’. Uit dat weer fragmentarisch gestructureerde boek worden zes passages (hoofdstukjes?) overgenomen. A. Walrecht karakteriseert Raes' schrijverschap als een van ‘onvoltooide geschiedenissen’ en H. Leus publiceert een visie op ‘Een faun met kille horentjes’. Buiten die reeks vallen een gedicht van D. Christiaens, twee nogal messiaanse teksten van S. Vinkenoog en een proza van C. van de Berge. Zeer interessant ten slotte is een uiteenzetting van de socioloog P.H. Chombart de Lauwe over architectuur en urbanisme in het licht van politieke en sociale machtsverhoudingen.

Labris
9de jrg., nr. 3, juli 1972

Naast taalexperimenten in vers (Frans Denissen, Ray Bremser, L.V. Lamoral) en in proza (L.V. Lamoral, Michel Leclerc) lezen we een hoorspel van Theo Peeters en bekijken we visuele poëzie van Leon van Essche en Hans Clavin. Jef Bierkens schrijft zeer lovend over een doodgezwegen roman, ‘Sitereja’, van E. Devoghelaere: een uiterst maniëristisch werkstuk in de filiatie van

[p. 156]

J. Joyce. Hans Ramaer ‘ontmaskert’ ‘de funktie van de parlementaire demokratie in het monopoliekapitalisme’.

Maatstaf
20ste jrg., nr. 7, nov. 1972

Hendrik de Vries publiceert een zeer knap heksengedicht, ‘Sotternie’, en een simplistische berijmde aanval tegen avant-garde en contestatie, zgn. post mortem vernomen uit de mond van W. Bilderdijk. Enkele zeer goede verzen van Hans Warren, naast bewerkingen van buitenlandse voorbeelden door G. Komrij en volgens mij zeer overbodige ‘Moorse fragmenten’ van Michel Dhondt. ‘A tout seigneur, tout honneur’ is een nagekomen stuk van Sadi de Gorter over Victor E. van Vriesland. Het handelt vnl. over Franse verzen van de dichter, en wordt gevolgd door een zeer goed (Nederlands) gedicht van Van Vriesland. Harry G.M. Prick confronteert beschouwingen van Van Deyssel over het werk van Zola uit de jaren 1880 met nota's bij herlezing uit de jaren 1940-1949.

Tirade
16de jrg., nr. 182, dec. 1972

Heel veel poëzie in dit nummer. ‘Vier gedichten’ van Hanny Michaelis zijn luttele observaties met iets wat als dubbele bodem bedoeld schijnt. Ook zeer zakelijk van toon, maar heel wat subtieler in het suggereren van ongrijpbare stemmingen zijn de verzen van Adriaan Morriën. Ben Bos wil met primitieve natuurbeelden een mythische dimensie evoceren en G.J. Resink interpreteert Spanje in ‘Une semaine dans Grenade’. Het belangrijkst in deze aflevering is J.C. van Schagen met een aantal van zijn typische korte gedichten en een drietal zeer geslaagde prozaschetsen.

Raster
6de jrg., nr. 4, winter 1972-73

Raster sluit zijn zesde jaargang en daarmee zijn bestaan af. Hoofdzakelijk financiële moeilijkheden schijnen oorzaak van dit vroegtijdig verdwijnen te zijn. Maar toch is dit, zoals redacteur H.C. ten Berge schrijft, een ‘opgewekt afscheid’, en dat vooral wegens het besef dat Raster in die zes jaren een niet-aflatende impuls geweest is voor de meest diverse en vernieuwende vormen van creativiteit, en niet minder voor de theoretische en kritische bezinning daarop.

Dit laatste nummer brengt een representatieve keuze van voornamelijk creatief werk van de belangrijkste medewerkers uit de voorbije jaren. Dat gaat van proza van F.C. Terborgh en gedichten van A. Roland Holst over o.m. Kouwenaar, Robberechts, W.F. Hermans tot J.F. Vogelaar, Lidy van Marissing en H. Faverey. Ook enkele buitenlandse auteurs, die regelmatig meewerkten, komen nog eens aan de eer: N. Tarn, Kenneth White, Br. Breytenbach, E. Sanguineti, J. Rothenberg, André P. Brink. Foto's van de medewerkers, bibliografische aantekeningen, het slot van de bibliografische documentatie en een register op de zes jaargangen sluiten dit meer dan 220 bladzijden dikke afscheidsnummer af.

Varia

- In Nova et vetera, 50ste jrg., nr. 2, gaat P. Claes ‘Op zoek naar “Het Land van Maas en Waal”’: aanwijzingen voor een analyse van de gelijknamige tekst van Lennaert Nijgh (muziek van Bou-

[p. 157]

dewijn de Groot).

- Witte bladen (3de jrg., nr. 3, dec. 1972) is een eenakter van Dirk Depreeuw: ‘De mens is een cirkel, niets zal hem ontbreken’.

- VWS-cahiers (nr. 39 en 40, 7de jrg., winter 1972) zijn respectievelijk gewijd aan de schrijver van heimat- en historische romans F.R. Boschvogel en aan de 17de-eeuwse mystieke schrijfster Maria Petyt.

Hugo Brems