Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 118

[p. 1]

Dietsche Warande en Belfort 118de jaargang nummer 1 januari 1973

Jos de Haes / Zonsondergang

I

Alle getekenden zijn nu gekeeld en koud,
of dronken ongeklaarde giften
uit sap en spog, uit wortel, klier, uit hout
desnoods voor kennisgeving van hun driften.

Volbloeds, bastaards en tweeslachtigen,
zij gaven hun intieme gil
onder de sprong van marterachtigen
of onder vakliedengevil.

Toch wou de zon dat ik nog snel bewijs
met een parabel dat de geest blijft waaien.
Zij haart, zegt zij, de snede van een zeis,
die gaat nog even over schedels zwaaien

en maakt geschiedenis. En 't vel, in vouwen
over die schedels oud en ziek,
geschalmd onder een avond roden en blauwen
of door haar opgestoken aan een riek,

en ook dit uur van opgetrokken klauwen,
nu over 't veranderlijke land,
zij zijn geschiedenis. Het bloedt roden en blauwen
tegen een hemel van zand.

[p. 2]

II

Hier ergens maalt nu een boerin
gedroogde reptielen tot poeier.
Onder de poolster doopt een Eskimose
harpoenen voor het nieuwe jaar
in haar urine.

Ik ga wat schemeren
en ook met al mijn wangen
op een uier liggen of zitten
onder door nonnen
geplante populieren.

Dan wordt het zeker dag nog
hier of ginder.