Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 117

[p. 283]

Willem Brandt / In memoriam Godfried

Nooit zullen wij zijn warme stem meer horen;
ja, op het beeldscherm, maar dat is hij niet,
niet langer, enkel nog herinnering,
de schaduw van een hart dat wij verloren.

Nooit zullen wij zijn aarzelende stem,
dat stamelend zoeken, twijfelen en vragen,
meer volgen kunnen, dat zich schuchter wagen
tot aan de grens van dood en eeuwigheid.

Hij zag het licht maar ging het doolziek pad
van wie de waarheid zelf willen ontdekken,
een moeizaam voortgaan, struikelend verder trekken,
naar de geweten doch verborgen schat.

Er zweemde een glimlach om zijn dode mond
alsof hij, plotseling bij de hand genomen,
alles onthuld zag en, tot rust gekomen,
ons nog een teken van vervulling zond.