Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 117

[p. 81]

Dietsche Warande & Belfort 117e jaargang nummer 2 februari 1972

Christine D'haen / Mijn dieren in de winter

Uit dik-gestremde wolken-wrongel breekt
de koude zuivel voor mijn beesten,
oneetbaar brood gekruimeld en doorweekt.

December, Januari, Februari, Maart
sneeuwden en oversneeuwden 't land,
bevochtten blank den ronden waaierstaart

der schitterend witte doffers en duivinnen;
het zachtste paarse tortelpaar
verpoozend in besneeuwden boom beminnen.

Zijn groen en grauw bestrooid met sneeuw, betast
de pauw de sneeuw; vanuit hun ren
de hoenders, koperzwart of ros geharnast

ook, den vleeschomranden oogbal fel,
den helmkam schuddend, onder 't oor
en rond den bek de bloedsche lel.

[p. 82]

 

In vossenvachten bevend vlucht naar 't hooi

 

het koppel schuchtere knagers hoedend

 

hun snoeten voor de sneeuw. Kornoelje tooit

 

 

 

vuurrood den mannelijken merel, sneeuwmeel verft

 

zijn zwartmetalen wapenrok.

 

Onder den mesthoop diepgedolven sterft

 

 

 

de schildpad. Al het goud der zon in één

 

guldenen halm van stroo ontvlamt.

 

Verbaasde beesten, die des avonds heen-

 

 

 

des morgens wederkeert uit nest en nacht,

 

onwederroepelijk ingesperd

 

in onontkoombare overmacht:

 

 

 

vreet sneeuw, als u geen gras geschonken wordt;

 

kort zijn de dagen, lang de tijd;

 

de dagen duren, maar de tijd is kort.