Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 115

[p. 505]

Leopold M. van den Brande / The motor city is burning

to eddy boyd

en dag aan dag de rotsen zwijgen;
de vrouw die sinds eeuw en uur
zich boog naar het water
en gebaarde in haar ontvouwde spiegel
het oudste teken der huid

reeds dragen de handen de bloem
van verrotting, de dreigend drijvende
waterlelie in het ruggemerg.
de onderhuidse paarse mantel
der dood.

de zwaan, de hond die werd. en sloeg
met witte vleugels van woede
de sneeuw uit de huid.
toen de glazen winterhand de adem benam
kraakten de akkers in hun aders.

en hij die dragend de muren zijn huis droeg
vermoedde meer dan het steen der drachtige dagen
het radeloze landschap dat zich uitstrekt
dat zich uitstrekt nabij de dood.