Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 113

[p. 507]

Julien Vangansbeke / Opusjes

Slechts op handen en voeten
voel ik mij aangewezen
op louter ademhalen
ben ik met mijn ooghoogte
een koning te rijk

Met het kind dat me dan zadelt
galoppeer ik
een groot stuk bijtend uit de zon
de weiden in

*

Een bloem stond op
en fluisterde naamloze kleuren
in mijn oog

Tijdens het verwijden van mijn pupillen
ging in mijn bloed
het verleden scheep
hield heel even alle leven op

*

In de lommer van kerselaren
verzin ik me eens te meer
een zintuig meer

Nog vóór ik in een luchtbel inslaap
schuift elk geluid
spoorloos in mijn ingewanden
vloeien in het gras mijn handen open