Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 108

[p. 557]

Phoenix I

Ik droomde in den oorlog, dat het oorlog was:
een houten vliegtuig daalde uit de lucht
en wanklend reed het door het hooge gras
en stopte; kreunen, zingen en gezucht.

Als uit een zieke ark kwamen gewonde dieren,
van elk soort een, sleepten zich naar een tent
en die was ik, als waar 't een hemel, aan 't versieren
met gras en boomen en een fonklend firmament.

Toen zag ik plotsling op een lange witte
tafel, een grijze vogel met een blauwe kop,
als een blauw vuur, dat in een rechte hitte
brandt op een avondlijke heuveltop.

Was hij gewond en moest ik voor hem zorgen?
Hij klemde droge klauwtjes om mijn vinger heen.
Zoo werd het nacht, verbleekend tot den morgen,
roerlooze ochtend en de zon verscheen.

En toen ik neerzag op mijn eigen handen,
toen was de vinger, die hij klemde, blauw
en schreef een vers, terwijl de vogel brandde...
Toen keek hij om, of hij mij zeegnen wou.

M. Vasalis