Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 104

Paul Possemiers
Necrologie

Secondekort, de bliksem van dit leven.
Uw ogen, brekend uit de schemering,
een weifellicht, dat in de nacht verging.
Ons kruis werd door uw vroege dood geheven.

[p. 556]

 

Asthmatisch smart 't verkommerd hart beving.

 

Gedempt een rouwklok, preevlend over dreven,

 

wij zijn in 't solitude-slot gebleven.

 

En ergens onbekend een vogel zingt.

 

 

 

Leeft gij thans voort in 't ruisen van een boom,

 

verhaalt de wind ons troostend nog uw droom?

 

Straks zullen wij de avondlamp ontsteken -

 

 

 

Zo zijt gij nimmer van ons weggeweken.

 

Uit schaduwen verschijnt dan uw gelaat,

 

o knaap, die verder naast ons medegaat.