Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 104

[p. 193]

[1959/4]

Pieter G. Buckinx
Christofoor

Zwart is het water, Christofoor,
waardoor ik waden moet.
De vogels roepen in het nachtruim:
het water is donker als bloed.

Gij draagt mij over het water heen,
de roofvogels storten neer,
het zand stormt op de golven in
door de inktzwarte nacht van het meer.

Maar de schaduwen schuiven uiteen.
Ik rust in uw arm, Christofoor.
Het donker breekt, op Gods duizelsteen
splijt het oeroude licht van ivoor,
en gij zingt, gij zingt mijn blindheid weg
in het oeroude licht van ivoor.