Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 97

[p. 157]

Jan Elemans
Cichorium

(op hoge gronden in de nabijheid van grote rivieren)

Reeds vroeg in het seizoen is ze verstard,
van dorst en kommer zijn haar blaren grauw;
de uitgedroogde stengels zijn zo hard
dat zelfs een geit er niet van vreten zou.

Maar zie hoe zij het stof der wegen tart,
hoe onaantastbaar slaat het felle blauw
uit het geheven, open bloemenhart
waarom ik peinzend beide handen vouw.

In deze plant staat moeder afgebeeld:
een stille, vroeg-gestorven boerenvrouw
met ook dat open hart, die fiere kroon.

De wonden van haar zwijgen zijn geheeld
en duid'lijk weet ik wat ze zeggen wou,
de bloem glanst in de handen van haar zoon.